Rituelen
De Dandoy saga – 3
Deze zomer neemt Maison Dandoy je mee naar het zonnige Marseille voor een saga in vier episodes.
Zomerzoete herinneringen
In de verte ziet Léa iemand die ze precies herkent. “Dat kan niet”, denkt ze. Door de jaren heen heeft ze geleerd haar verwachtingen rekenkundig te analyseren. Te veel verwachtingen vergroot het risico op teleurstelling. Te weinig verwachtingen brengt verveling met zich mee. Ach, op dit moment besluit ze gewoon te hopen en ze begint te rennen.
Hoe dichterbij ze komt, hoe meer ze overtuigd is. Ze wist niet dat de zandkoekjes haar zo'n leuke verrassing zouden brengen.
“Lola!”
Léa stort zich in de armen van haar beste vriendin en ze barst in lachen uit, terwijl ze probeert niet achterover te vallen. Ze omhelzen elkaar. Lola's haar ruikt naar zout water en de eerste zonnestralen.
“Zie je, ik heb de zon meegebracht uit Brussel!”, grapt Lola, terwijl ze naar de hemel kijkt.
“Jij bént de zon," lacht Léa.
Ze kijkt Lola vol ongeloof aan. Haar hartsvriendin kon omwille van het werk niet met hen mee komen op vakantie. Maar ze kon het dan toch niet laten om een weekend af te reizen naar Marseille. Léa heeft duizend vragen: hoe lang was dit al gepland? Wie had dit luminieus idee bedacht? De rest van de vriendengroep sloot zich bij hen aan. Ze omhelsden Lola en iedereen begonnen door elkaar te praten. Er is veel gebeurd deze zomer.
"En toen zei dat andere jongetje tegen me: 'Dan moet je maar je eigen zandbak graven'", eindigt de kleine Hélène haar verhaal.
“Oké, als je hem nog een keertje ziet vandaag, kom je naar mij en dan gaan we er met hem over praten", zegt Lola tegen Hélène.
Noah geeft haar een half-geamuseerde, half-geërgerde blik.
“Ik kan niet wachten op het moment dat je met een vierjarige gaat discussiëren, Lola”, zegt hij.
"Kijk, je bent of een serieuze peettante of je bent het niet."
Iedereen gaat zwemmen. Behalve Léa. Zij blijft op haar handdoek zitten en geniet op een afstandje van de gezellig drukte. Aan de rand van het water maakt Diego een plons voor Hélène die, min of meer succesvol, hetzelfde probeert te doen. Jean, met zijn arm om Lola's schouders, lacht terwijl hij haar iets vertelt. Noémie en Noah gooien een bal in het water.
Léa doet haar best om elk detail in haar herinneringen vast te leggen.
En dan is de speeltijd om. We drogen ons af, spreiden de dekens uit en halen de picknick uit de koelbox. Brood, tapenades, meloen, hardgekookte eieren, fruit. Lola haalt een fles uit haar tas en schenkt iedereen een glas bubbels in.
“Ben je speciaal bij een kleine lokale producent geweest om deze fles natuurlijke schuimwijn te halen?”, plaagt Jean haar.
“Om mijn aankomst te vieren", negeert Lola terwijl ze haar glas heft.
Het einde van het feestmaal nadert en Léa neemt de doos met zandkoekjes als dessert. Ze fluistert tegen Lola:
“Trouwens, aan wie heb je gevraagd om de koekjes in mijn tas te steken?”
“Waar heb je het over?”
“De zandkoekjes, met het briefje en de verrassing?”
Lola kijkt haar aan zonder het te begrijpen. Ze heeft deze zandkoekjes nog nooit van haar leven gezien.
“Geen idee, maar ze zijn wel overheerlijk!”
De beste adresjes:
In deze episode komt een deel van de picknick van de kruidenierswinkel L’IDÉAL. Lola heeft haar fles schuimwijn gevonden bij Les Buvards. En de zandkoekjes zijn van een zekere ‘Maison’ in Brussel die we waarschijnlijk niet meer bij naam moeten noemen...